Lubię wychodzić z przyjaciółką, spotykać się ze znajomymi, czasem pogadać z jakimś fajnym panem przy aparatach na targu staroci. Zostawia to we mnie ślad, jakąś iskrę weny, ale nade wszystko lubię siedzieć sama w domu, słuchać głośno muzyki i robić rzeczy albo nie robić nic. Nie przeszkadza mi, że sama chodzę na zakupy, jeżdżę na rowerze czy podróżuję. Lubię samotność, nie potrzebuję się widzieć z innymi ludźmi zbyt często.
Czasami słyszę, że to nie jest zdrowe, że pewnie jestem bardzo smutna. Ale ja jestem najszczęśliwsza w swoim własnym towarzystwie. Im mniej ludzi mam wokół siebie tym mi lepiej. Nie przepadam za poznawaniem nowych osób, nie wiem wtedy jak mogę się zachować i ostatecznie jestem wrzucana do worka z "nieśmiałymi".
Z moimi bliskim znajomymi kontakt załapałam praktycznie od razu - głównie dlatego, że widywałam ich codziennie w szkole po kilka godzin. Nie umiem pisać z ludźmi przez internet, bo rzadko kto wyczuwa sarkazm nie widząc mnie. :'D Nie mam chłopaka ani dziewczyny, ale nie dam sobie wmówić, że przez to jestem gorsza. Samemu można iść przez życie, tylko trzeba być wystarczająco silnym.
Och, mówiłam wam o tej bransoletce. Na papierze bardziej mi się podobała, ogólnie jej plan był jakiś taki bardziej przemawiający do mnie. Gdy już zaczęłam ją robić jakoś tak straciła efekt i na wyzwanie postanowiłam zrobić coś innego, chociaż jak widać bransoletkę dokończyłam. :) Ciężko było jej zdjęcia zrobić, dlatego takie są trochę bezsensowne.
Nie, nie zapomniałam o własnych, blogowych urodzinach. Wpadnę z postem wieczorem. ;)
Miłego dnia!
Całuję :*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Chciałam prosić o miłe słowo, co by mnie mobilizowało, ale chrzanie. W końcu to ty chcesz coś napisać do mnie, a nie na odwrót.
Spamerów grzecznie proszę o opuszczenie tego bloga, tak jak zdziczałych anonimów.
Jeśli masz blog w g+ zostaw link, bo potem nie mogę się odwdzięczyć.
Na pytania zawarte w komentarzach odpowiadam tutaj, więc czasem zajrzyj, jeśli liczysz na odpowiedź. :D